„U PROGU DNIA” w Radiu Katowice – Środa – 9. 09. 2015 r., g. 6.15 – ks. Stefan Czermiński
Środa – 23 Tydzień Zwykły; Wspomnienie błog. Anieli Salawy i św. Piotra Klawera.

GŁUPOTA INWESTOWANIA W ZIEMSKIE RADOŚCI

Szczęść Boże – wszystkim, u progu dnia!

W dzisiejszej Ewangelii Jezus ogłasza tzw. Konstytucję Królestwa Bożego. Ma ona dwie formy: w Ewangelii Mateusza znajdujemy 8 Błogosławieństw. Zaś u św. Łukasza są 4 Błogosławieństwa i 4 Biada.

Najlepiej spośród Błogosławieństw znamy chyba Pierwsze Błogosławieństwo, a brzmi ono tak:

„Błogosławieni jesteście wy, ubodzy, albowiem do was należy królestwo Boże.”

Następne zaś Błogosławieństwa u Łukasza dotyczą: głodnych, którzy będą nasyceni; płaczących, którzy zostaną pocieszeni; oraz prześladowanych, którzy za swą wytrwałość zyskają wielką nagrodę w niebie.

Natomiast 4 Biada Jezus kieruje – po pierwsze – do bogaczy, którzy żadnej innej radości, poza tą przelotną, przeżywaną po zdobyciu upragnionej rzeczy, nie doświadczą.

Po drugie – do sytych, którzy po chwilowej sytości szybko doznają przejmującego głodu.

Po trzecie – do wesołków, nieświadomych, że już za chwilę popadną w smutki i płacze.

I po czwarte – do powszechnie wychwalanych, którzy wkrótce się zorientują, że komplementy nie były prawdziwe.

Te 4 Błogosławieństwa i 4 Biada, to mocne słowa, które prowokują do myślenia, bo chociaż pozornie nielogiczne, to po zastanowieniu się zdumiewają swoją logiką i realnością.

Zastanówmy się zatem nad nimi.

Zwykle przyznajemy dużą wartość pieniądzom, którymi, choćby na malutką skalę, obracamy codziennie, i nie wyobrażamy sobie bez nich codziennego funkcjonowania. Takiemu myśleniu towarzyszy często pokusa zazdrości: „Czemu ktoś bywa bogatszy, syty, wesoły i sławny, a my nie???!!” Przychodzą jednak i wątpliwości; wszak cała masa rzeczy jest ważniejsza od pieniędzy, od pożywienia, od kpin i kawałów, czy od nieszczerych komplementów...

Właśnie dzisiaj wspominamy niezwykłą postać znaną z historii Krakowa, z początku 20 wieku; która, choć biedna jak mysz kościelna, zapisała się mocno w sercach biedoty krakowskiej i obłożnie chorych. To błogosławiona Aniela Salawa, którą Jan Paweł II beatyfikował w 1991roku, na rynku krakowskim.

Aniela była zwykłą służącą, która po służbie znajdowała jeszcze czas dla najbardziej opuszczonych. Taka nasza „Matka Teresa z Krakowa”. Ona nie tylko pomagała chorym, ale nawet prosiła Jezusa, aby mogła wziąć spotykane ludzkie cierpienia – na siebie. Zupełnie na wzór Jezusa, Baranka Bożego, który wziął na siebie nasze grzechy. Jezus dopuścił ją też do wielkiej zażyłości ze Sobą, czego wyrazem były przeżycia mistyczne. Ludzie zaś mówili o niej: „święta panienka”.

Drugim świętym, dziś wspominanym, jest ks. Piotr Klawer, działający w XVII wieku, w Kolumbii. Zajmował się on zesłanymi do pracy niewolniczej w Ameryce Południowej, Afrykańczykami. Nie tylko wykupywał ich z niewoli, ale służył im także w płaszczyźnie duchowej. Osobiście ochrzcił kilkadziesiąt tysięcy niewolników. Dając im kontakt z Bogiem, dał im coś, co pozwalało nieszczęśnikom przetrwać najciemniejsze chwile w łączności z Jezusem i w nadziei szczęścia wiecznego!

Kiedy myślimy o takich postaciach jak św. Aniela Salawa, czy św. Piotr Klawer, to o wiele łatwiej nam zrozumieć Jezusowe Błogosławieństwa i Biada. Przelotność i płytkość ziemskich radości może faktycznie człowieka przerazić, natomiast głębia radości jaka płynie ze służby ludziom i ze osobistych spotkań z Bogiem, rzeczywiście zdumiewa. Tej radości życzę każdemu – u progu dzisiejszego dnia!

Szczęść Boże!